DVD review: Squatters
Twee jonge daklozen kunnen even het leven leiden van de jetset. Maar eerlijkheid duurt het langst, leert dit filmsprookje ons. Squatters is een dvd die je aan je voorbij kunt laten gaan.
De twee jonge zwervers Jonas (Thomas Dekker) en Kelly (Gabriella Wilde) kraken het huis van de rijke familie Silverman, die op vakantie is. De bezittingen, zoals de dure auto’s, wil Jonas op de zwarte markt verkopen, terwijl de dromerige Kelly vooral bezig is met kijken naar de familiefilmpjes van de Silvermans. Maar het loopt helemaal uit de hand als de bewoners, Michael Silverman (Luke Grimes) en zijn vader (Richard Dreyfuss), onverwacht terugkeren uit het buitenland…
Ook voor de rest van de film is het van dik hout zaagt men planken. Het in wezen keiharde gegeven is verfilmd als een mierzoet sprookje, dat zelfs een uiterst onaannemelijk happy ending kent. Inclusief de wijze les dat eerlijkheid het langst duurt.
Kun je deze film dan helemaal aan je neus voorbij laten gaan? Eigenlijk biedt alleen Andrew Howard enig soelaas. De Welshman speelt de gestoorde drugsdealer Ronald, die zo uit een Tarantino-film lijkt te zijn weggelopen. Met oogschaduw, vrouwenpruik (“Zit mijn haar goed?”) én revolver is hij zowel eng als grappig.
De twee jonge zwervers Jonas (Thomas Dekker) en Kelly (Gabriella Wilde) kraken het huis van de rijke familie Silverman, die op vakantie is. De bezittingen, zoals de dure auto’s, wil Jonas op de zwarte markt verkopen, terwijl de dromerige Kelly vooral bezig is met kijken naar de familiefilmpjes van de Silvermans. Maar het loopt helemaal uit de hand als de bewoners, Michael Silverman (Luke Grimes) en zijn vader (Richard Dreyfuss), onverwacht terugkeren uit het buitenland…
Charles Dickens-verfilmingen
Het gegeven van de zwervers als moderne antihelden zou tot een rauwe film hebben kunnen leiden. Maar kennelijk keek regisseur Martin Weisz bij zijn research naar daklozen eerder naar Charles Dickens-verfilmingen dan het leven op straat anno 2014. De daklozen in Squatters, die nota bene op het strand slapen, hebben een dikke laag vuil op hun gezicht; de make-upafdeling heeft zich lekker uitgeleefd.Ook voor de rest van de film is het van dik hout zaagt men planken. Het in wezen keiharde gegeven is verfilmd als een mierzoet sprookje, dat zelfs een uiterst onaannemelijk happy ending kent. Inclusief de wijze les dat eerlijkheid het langst duurt.
Kogel in slow-motion
Met zijn pretentieuze visuele hoogstandjes kan regisseur Weisz de film ook niet redden. Zo doet de kogel in slow-motion nogal clichématig aan en is de seksscène, die is gefilmd als een soort tableau vivant, eerder belachelijk dan opwindend. Het is wel duidelijk dat Weisz eerder videoclips maakte.Kun je deze film dan helemaal aan je neus voorbij laten gaan? Eigenlijk biedt alleen Andrew Howard enig soelaas. De Welshman speelt de gestoorde drugsdealer Ronald, die zo uit een Tarantino-film lijkt te zijn weggelopen. Met oogschaduw, vrouwenpruik (“Zit mijn haar goed?”) én revolver is hij zowel eng als grappig.
Reacties
Een reactie posten