Dag van de Gastvrijheid: menselijke maat in het IJsselland Ziekenhuis
In het IJsselland Ziekenhuis in Capelle aan den IJssel wordt gestreefd naar een optimale maaltijdbeleving bij de patiënt. Patiënten kunnen twee uur voor het eten van de maaltijd hun keuze doorgeven aan de voedingsassistent, die de bestelling via een tablet doorspeelt aan de keuken. Op de Dag van de Gastvrijheid in Utrecht werden vandaag totstandkoming, werkwijze en vooral ook resultaten van dit A la Carte-concept gepresenteerd.
“We hebben geprobeerd de gast centraal te stellen,” vertelde Henk Voormolen, aanvoerder Zorg bij cateraar Albron. Die nieuwe aanpak begon al met een papieren menukaart die je lekker kunt vasthouden. Daarop staan menu’s die uiteenlopen van ouderwetse Hollandse kost tot de ‘wereldkeuken’. Dat sluit goed aan op de patiënten die in het ziekenhuis liggen, want Capelle ligt tussen het multiculturele Rotterdam en de meer tradionele Krimpenerwaard.
De keuze wordt vervolgens doorgegeven aan de voedingsassistent – inclusief persoonlijke wensen als: een extra aardappel alstublieft – die de gegevens in de tablet invoert. Dat apparaat is op zijn beurt gekoppeld aan het ziekenhuisinformatiesysteem, waarop de keuken niet alleen de wensen van de patiënt, maar ook eventuele doktersvoorschriften aangaande het dieet krijgt doorgestuurd.
Maar het kijken naar de wens van de patiënt gaat nog verder, vertelde Voormolen. Het was misschien efficiënter geweest het eten op een plateau te serveren, maar in plaats daarvan krijgen de cliënten gewoon een bord opgediend.
En ook bij het serveren van de toetjes wordt naar de menselijke maat gekeken. Geen one size fits all; in plaats daarvan kan de patiënt na de maaltijd nog beslissen hoeveel plaats hij over heeft. Dat betekent in de praktijk bijvoorbeeld dat kan worden gekozen uit een bakje vla, een stukje taart of een kop koffie.
Voor de gastvrijheidsmedewerkers is het soms wennen. “Het lijkt wel of ik in een restaurant werk,” zo vatte een van hen de nieuwe uitdagingen tegenover Voormolen samen. Maar de gasten zijn dolenthousiast. Ze sturen bedankbriefjes naar de keuken of komen, als ze uit het ziekenhuis worden ontslagen, nog even persoonlijk dankjewel zeggen.
Ook Nelleke Meinders van de stichting Beroepsopleiding Grootkeuken Personeel (BGP) richtte zich in haar sessie op de gastvrijheidsmedewerker/voedingsassistent. Hoe kan deze met andere ogen kijken naar de persoonlijke beleving van het eten en drinken van hun cliënten? Kennis over eetgewoontes is dan belangrijk.
Met aansprekende voorbeelden liet Meinders zien hoe cultuurgebonden eetgewoontes zijn. Zo is het boterhammetje in een plastic zakje iets typisch Nederlands. En hoewel onze smaak steeds internationaler wordt, blijven tal van Nederlanders nog ‘gewoon’ vlees, aardappelen en groenten als avondeten gebruiken. “Ik doe mijn moeder meer plezier met erwtensoep dan met sushi.”
Met haar vele weetjes wilde Meinders haar publiek een spiegel voorhouden. “Hoe objectief is het advies dat je geeft?” Adviseer je iets omdat het echt gezond is voor die specifieke patiënt of omdat je er zelf van houdt? Zo krijgen patiënten als tussendoortje vaak een croissantje, maar is een beker karnemelk of een rolletje ham een betere aanvulling op de maaltijden.
Auteur: Jaap de Wreede
Bron: Food Hospitality/Gastvrije Zorg, 19 november 2015
“We hebben geprobeerd de gast centraal te stellen,” vertelde Henk Voormolen, aanvoerder Zorg bij cateraar Albron. Die nieuwe aanpak begon al met een papieren menukaart die je lekker kunt vasthouden. Daarop staan menu’s die uiteenlopen van ouderwetse Hollandse kost tot de ‘wereldkeuken’. Dat sluit goed aan op de patiënten die in het ziekenhuis liggen, want Capelle ligt tussen het multiculturele Rotterdam en de meer tradionele Krimpenerwaard.
De keuze wordt vervolgens doorgegeven aan de voedingsassistent – inclusief persoonlijke wensen als: een extra aardappel alstublieft – die de gegevens in de tablet invoert. Dat apparaat is op zijn beurt gekoppeld aan het ziekenhuisinformatiesysteem, waarop de keuken niet alleen de wensen van de patiënt, maar ook eventuele doktersvoorschriften aangaande het dieet krijgt doorgestuurd.
Maar het kijken naar de wens van de patiënt gaat nog verder, vertelde Voormolen. Het was misschien efficiënter geweest het eten op een plateau te serveren, maar in plaats daarvan krijgen de cliënten gewoon een bord opgediend.
En ook bij het serveren van de toetjes wordt naar de menselijke maat gekeken. Geen one size fits all; in plaats daarvan kan de patiënt na de maaltijd nog beslissen hoeveel plaats hij over heeft. Dat betekent in de praktijk bijvoorbeeld dat kan worden gekozen uit een bakje vla, een stukje taart of een kop koffie.
Voor de gastvrijheidsmedewerkers is het soms wennen. “Het lijkt wel of ik in een restaurant werk,” zo vatte een van hen de nieuwe uitdagingen tegenover Voormolen samen. Maar de gasten zijn dolenthousiast. Ze sturen bedankbriefjes naar de keuken of komen, als ze uit het ziekenhuis worden ontslagen, nog even persoonlijk dankjewel zeggen.
Ook Nelleke Meinders van de stichting Beroepsopleiding Grootkeuken Personeel (BGP) richtte zich in haar sessie op de gastvrijheidsmedewerker/voedingsassistent. Hoe kan deze met andere ogen kijken naar de persoonlijke beleving van het eten en drinken van hun cliënten? Kennis over eetgewoontes is dan belangrijk.
Met aansprekende voorbeelden liet Meinders zien hoe cultuurgebonden eetgewoontes zijn. Zo is het boterhammetje in een plastic zakje iets typisch Nederlands. En hoewel onze smaak steeds internationaler wordt, blijven tal van Nederlanders nog ‘gewoon’ vlees, aardappelen en groenten als avondeten gebruiken. “Ik doe mijn moeder meer plezier met erwtensoep dan met sushi.”
Met haar vele weetjes wilde Meinders haar publiek een spiegel voorhouden. “Hoe objectief is het advies dat je geeft?” Adviseer je iets omdat het echt gezond is voor die specifieke patiënt of omdat je er zelf van houdt? Zo krijgen patiënten als tussendoortje vaak een croissantje, maar is een beker karnemelk of een rolletje ham een betere aanvulling op de maaltijden.
Auteur: Jaap de Wreede
Bron: Food Hospitality/Gastvrije Zorg, 19 november 2015
Reacties
Een reactie posten