Merzbow / Kapotte Muziek - Works 1987-1993
De 58-jarige Japanner Masami Akita is onder de naam Merzbow een van de grootheden van de noise-muziek. Hoewel sommige luisteraars zijn opnamen wellicht echt mooi vinden, bewijst Akita vooral dat geluid – net als verf, woorden of celluloid – een medium is waarmee de moderne kunstenaar een geheel eigen wereld kan scheppen.
Met zijn projectnaam verwijst Akita expliciet naar zijn artistieke visie. De naam Merzbow is afgeleid van de Merzbau, een architectonisch kunstwerk van de Duitse Dadaïst Kurt Schwitters.
En Akita doet meer dan alleen experimenteren met geluid. Naast zijn honderden releases op lp, cd en tape – niemand weet hoeveel het er precies zijn – schreef hij artikelen over extreme kunst en sadomasochisme. Ook verzorgde hij de filmmuziek van Ian Kerkhofs korte film The Dead Man 2 (1994) met Jack Wouterse.
Industrieel geluid
En dat is niet zijn enige uitstapje naar ons land. In 1987 wisselden Akita en de Nederlander Frans de Waard bandjes van hun werk uit, zoals experimentele musici dat in die tijd deden. De Waard creëerde met behulp van tapes, tape-loops, gitaar en synthesizer een log, industrieel geluid, dat hij uitbracht onder de projectnaam Kapotte Muziek. De samenwerking met Merzbow resulteerde in een cassette, die bestond uit door De Waard aan Akita gestuurde ruwe geluidsopnamen die door de laatste waren bewerkt.
In 1989 ging Merzbow op een minitournee door Nederland. Bij de Nijmeegse studentenvereniging Diogenes trad hij op met Kapotte Muziek. De opnamen waren de grondstof voor de lp Continuum, die Akita en De Waard maakten met behulp van elektronische manipulatie en het herhalen van fragmenten.
Slechts duizend exemplaren
Vooral de re-release van Continuum is een uitkomst. Ooit werden duizend exemplaren van deze plaat geperst en het was hoog tijd dat hij op cd verscheen. Want Continuum is herriemuziek op haar best: vreemde geluiden die je soms in je botten voelt, een onheilspellende sfeer, de totale afwezigheid van melodie… Kortom, een beeldhouwwerk gemaakt van geluid, in de beste traditie van het Dadaïsme.
Minder interessant zijn de twee andere schijfjes van deze set. Daarop staat zeker niet het meest bijzondere werk in het noise-genre. Hier hebben nostalgische overwegingen kennelijk een te grote rol bij de selectie gespeeld.
Reacties
Een reactie posten